Privatiseringsdecreet
Onze Vlaamse overheid wil onze zorg privatiseren. Ik en vele anderen zijn het daar niet mee eens. Hoewel dit één van missers van de eeuw is, is er weinig media aandacht voor wat ons te wachten staat. Via deze pagina vind je alle acties terug die ik nam. Het geluid is luid en duidelijk: neen tegen privatisering van onze zorg.
november 2020
Terwijl het volledige land in rep en roer staat besluiten een aantal parlementsleden van meerderheidspartijen CD&V, Open VLD en N-VA een decreetsvoorstel in te dienen dat het mogelijk maakt om publieke zorg- en welzijnsverenigingen verregaand te privatiseren. Via een spoedprocedure proberen ze dit onopgemerkt te laten doorgaan. Net op het moment wanneer onze zorg op zijn kwetsbaarst is en wanneer we staan te applaudisseren voor de zorg.
maart 2021
Via via krijg ik het decreetsvoorstel te zien dat gelukkig niet door de spoedprocedure geraakte. De Raad van State zal een advies afleveren wat tijd geeft om me in te werken in het dossier.
De indieners van het decreetsvoorstel beweren dat dit voorstel er kwam op vraag van de lokale besturen. Als voorzitter van Zorg Leuven (onze publieke zorgvereniging) ben ik echter nooit op de hoogte gesteld of werd er nooit om mijn mening gevraagd.
april 2021
Ik ga opzoek naar anderen die met dit decreetsvoorstel bezig zijn, ik informeer me en ga in gesprek om te kijken wat er gedaan kan worden om dit decreetsvoorstel tegen te houden. Na heel wat lees- en studiewerk worden de gevaren van dit decreet alleen maar duidelijker.
mei 2021
Er verschijnt een opiniestuk in SAMPOL waarbij de gevaren blootgelegd worden. Meer en meer mensen in de zorgsector zijn op de hoogte van dit initiatief en beginnen zich zorgen te maken.
juni 2021
Ik kruip zelf in mijn pen om bewustwording te creëren bij de sector, burgers en politici.
14 juni in De Standaard
juli 2021
Ik ontvang een eerste getuigenis in mijn mailbox die aantoont hoeveel impact privatisering heeft op mensenlevens. Lees even mee:
Beste Bieke,
Ik ben Nederlandse en woon sinds 2005 met een kleine onderbreking in Gent. Toen ik in 2005 vertrok uit Nederland, begon daar juist de privatisering van de zorg. En oh, wat zouden we hier blij van worden, want: meer keuze, meer toegang, het zou een enorme besparing voor iedereen opleveren.
Toen ik van 2013 tot 2017 weer in Nederland was, werd ik hardhandig met de geprivatiseerde zorg geconfronteerd. Een forse maandelijkse bijdrage (die niet eens alles dekt), extra verzekeringen nodig voor kinesitherapie en tandarts, meer medicijnen zelf moeten betalen, consultaties van maximaal 10 minuten voor één aandoening en on top of the bill: een verplichte eigen bijdrage van 345 euro per persoon (zonder tussenkomst voor mensen met minimuminkomen).
Ik ben blij dat ik terug in België ben, want met een chronische ziekte is het leven in Nederland niet echt aan te bevelen als het op zorg aankomt. Ik noem mezelf wel eens medisch inwijkeling. Moeilijk uit te leggen aan Vlamingen aangezien hier vaak nog het idee leeft dat Nederland een ‘gidsland’ is.
In België voelde ik pas hoe verwaarloosd ik ben in Nederland, met chronische hoofdpijn en een slechte gezondheid na een verhuis. In Nederland wisten ze me te vertellen dat dit stress zou zijn. Onderzoek was niet nodig, doorverwijzing naar een specialist bleek niet nodig en medicatie ook niet. Het advies was: rustig aandoen en goed eten. Op aanraden van een Gentse vriendin ging ik langs een specialist (in Nederland kan dit niet zonder doorverwijzing en je kan ook niet zo maar aankloppen op spoed).
Het bleek geen gebrek aan rust of goede voeding te zijn, maar een formidabel abces dat opengebarsten was in mijn darmen. Gelukkig werd ik hier geopereerd en werd mijn chronische hoofdpijn ook aangepakt.
Enfin, u mag dit verhaal gebruiken voor uw fantastische campagne.
Met vriendelijke groeten,
J.
september 2021
Er worden over heel Vlaanderen prikacties georganiseerd aan woonzorgcentra.
Ik publiceer een nieuw opiniestuk in De Morgen.
oktober 2021
Ik publiceer een nieuw opiniestuk op Knack.be.
november 2021
Ik publiceer een nieuw opiniestuk voor De Standaard.
